Miody pitne - zasady produkcji     Miód pitny to napój alkoholowy, otrzymywany drogą fermentacji alkoholowej, której poddawana jest tzw. brzeczka, czyli roztwór wodny naturalnego miodu pszczelego. Miody pitne powstają w wyniku fermentacji roztworu miodu surowego (nie gotowanego), natomiast miody sycone otrzymuje się drogą fermentacji miodu uprzednio gotowanego (warzonego). Mimo, że produkcja miodów naturalnych jest prostsza, nie wytwarza się ich dziś, ponieważ uzyskany w ten sposób napój jest znacznie gorszej jakości, niż miód sycony. Zobacz również: Miody pitne w tradycji Domowy wyrób miodów pitnych - zasady ogólne Przepisy na miody pitne miodowa oferta

W zależności od stosunku objętościowego miodu do wody w roztworze, wyróżniamy następujące rodzaje miodów pitnych:

• - półtoraki - 1 część miodu na 0,5 części wody (58-61⁰ Blg.)
• - dwójniaki - 1 część miodu na 1 część wody (48-50⁰ Blg.)
• - trójniaki - 1 część miodu na 2 części wody (34-36⁰ Blg.)
• - czwórniaki - 1 część miodu na 3 części wody (25-28⁰ Blg.)
• - piątaki - 1 część miodu na 4 części wody (21-23⁰ Blg.)

Proporcje podaje się w odniesieniu do litrów lub hektolitrów, zaś stopień Ballinga (skrót: Blg.) określa w przemyśle spożywczym gęstość roztworu cukrów w wodzie - 10 Blg. odpowiada 1% wagowemu sacharozy w roztworze.

Proces fermentacji brzeczki może mieć mniej, lub bardziej burzliwy przebieg, a czas dojrzewania miodów pitnych zależy od ich rodzaju. I tak: piątaki i czwórniaki, czyli miody wytrawne, dojrzewają 6-7 miesięcy. Trójniakom potrzeba na to 2-3 lat, zaś półtoraki i dwójniaki nadają się do spożycia dopiero po 8-10 latach, a czas sprzyja podnoszeniu jakości ich smaku i aromatu.